Ik ben verhalenverteller, schrijver. Op een krantenartikel in een lokale krant en deelname aan enkele verzamelbundels* na heb ik nog niets vermeldenswaardigs gepubliceerd. Toch ben ik lange tijd serieus genoeg bezig met verschillende vormen van schrijven om mezelf schrijver te kunnen noemen. Ik schrijf wat binnen mijn belevingswereld valt en wat mij tot schrijven inspireert, van gedichten en columns tot korte verhalen. Maar omdat ‘schrijver’ – net als ‘auteur’ – een titel is die te pas en te onpas wordt gebruikt en dus een vlag is die teveel verkeerde ladingen dekt, houd ik het liever bij ‘verhalenverteller’.
Mijn allereerste schrijfsel was een column in een personeelsblad, die dusdanig positief werd ontvangen dat ik verschillende kanten van het schrijven ging verkennen, waarbij ik mij zelfs waagde aan liedjesteksten. Ik werd daartoe vooral aangezet door ‘Laugh and walk away’ van The Shirts (1980). Die eerste zin ‘I haven’t found a formula to measure my distress’ vond ik zo inspirerend dat ik vanaf dat moment ook met taal wilde spelen, zoals de Nederlandstalige popbands uit die tijd (Het Goede Doel, Toontje Lager, Klein Orkest, Kadanz, enz.) deden. Dat resulteerde in een paar luchtige teksten die ongebruikt in mijn archief zijn verdwenen. Want behalve dat ik graag naar muziek luister, ben ik zelf niet muzikaal.
De periode daarop was ik nog niet erg actief op het schrijversvlak; mijn verbeelding werd in de jaren 1980- en ‘90 voldoende bezig gehouden met het ruime aanbod aan films en series in mijn favoriete genre: het fantasieverhaal (niet te verwarren met fantasy). Met name Rod Serlings ‘The Twilight Zone’, Steven Spielbergs ‘Amazing Stories’ en ‘Quantum Leap’ van producer Donald Bellisario.
Toen laatstgenoemde serie van de beeldbuis verdween en er geen acceptabel alternatief voor terugkwam, viel mijn fantasie in een creatief gat. Er ontstond bij een behoefte en die besloot ik daar zelf in te gaan voorzien. En dus begon ik in 2002 met het schrijven van korte fantasieverhalen. Positieve reacties uit mijn omgeving spoorden mij aan tot het schrijven van een tiental van deze verhalen.
Ik besefte dat de wereld niet op deze verhalen zat te wachten en zag ze dan ook als ‘geslaagde penoefeningen’. De tijd was rijp voor een volledige roman. Deze roman, ‘Craft’ getiteld, was een combinatie van bovenaards en buitenaards, zwaar beïnvloed door Arthur C. Clarke’s ‘2001: A Space Odyssey’ en vergelijkbare klassiekers. Desalniettemin had ik het verhaal voorzien van een aantal originele ideeën; ‘Craft’ werd daardoor een unieke combinatie van buitenaards en bovenaards. Maar ook deze roman bleef ongepubliceerd op de plank liggen. Op dat moment in mijn leven eisten andere zaken mijn aandacht op en ging mijn ideeënradar in de spaarstand.
Maar het schrijversbloed kruipt waar het niet gaan kan en mijn korte verhalen wilden niet ongebruikt op de plank blijven liggen. Voor een bundel van dit soort korte verhalen zag ik op dat moment geen markt en dus besloot ik in 2012 dat deze verhalen zich wellicht goed leenden het medium televisie. In een tijd dat de Nederlandse televisie werd overspoeld door talentenshows, real-life soaps, medische- en misdaadseries, moest er ruimte zijn voor een originele Nederlandse serie, een serie waar mensen weer voor thuisblijven. Een serie waar de volgende dag op het werk weer over gesproken wordt.
En dus stortte ik me op dit project, dat de werktitel ‘de anomalie’ droeg. Ik begon mijn bestaande verhalen grondig te herschrijven en waagde me daarbij zelfs even op het vlak van het scenarioschrijven. Ik probeerde mijn idee te slijten aan alle denkbare omroepen en productiemaatschappijen, maar zonder resultaat. Ikzelf was overtuigd van de mogelijkheden van dit concept, maar blijkbaar zat de wereld hier niet op te wachten. Dus met een houding van ‘It’s their loss’ besloot ik aan dat project geen energie meer te verspillen.
Mijn ideeënradar draaide echter weer op volle toeren en omdat ik inmiddels nieuwe inzichten had verworven met betrekking tot dialoogschrijven en andere technieken die een verhaal diepgang en slagkracht kunnen geven besloot ik het plan voor een verhalenbundel nieuw leven in te blazen.
Aan ideeën geen gebrek.
###
*Publicaties:
2001: Utrechts Nieuwsblad (Midden Nederland, 31 augustus)
Artikel van twee pagina’s over mij als schrijver.
2006: SF Kort
Sciencefictionverhalen van diverse schrijvers.
Uitgave in eigen beheer door Marcel Molenaar.
2018: Kort & Prachtig 1
Verzamelbundel diverse schrijvers.
Uitgave bij Ambilicous.
2019: Kort & Prachtig 2
Verzamelbundel diverse schrijvers.
Uitgave bij Ambilicous.
Paul Bastiaansen 